Μικροί νταβατζίδες των φαναριών.

Ήμουν σήμερα ,στο φανάρι στον παράδρομο του Κηφισού και πήγα να βγω Θηβών προς Ρουφ ,κάτω από την γέφυρα και ενώ κοιτούσα την δουλίτσα μου, έρχεται ένα πιτσιρίκι 12 χρονών και μου λέει να καθαρίσει τα τζάμια (ενώ έβρεχε) ,του λέω όχι ευχαριστώ δεν έχω λεφτά αυτό πάει και μου καθαρίζει το πίσω τζάμι και γίνεται το εξής σκηνικό: Του λέω - γιατί μου καθάρισες το τζαμί ; Σου είπα ότι δεν έχω λεφτά. Κοίταει το κοντέρ του αμαξιού και μου αποκρίθηκε με ύφος - για να βάλεις βενζίνη έχεις όμως Του απανταω οτι δεν έχω μαζί μου λεφτά. Εκείνος μου λέει να πάμε να του πάρω χοτ Ντογκ (λες και μαζί τα δουλεύουμε τα λεφτά μου) και του λέω όχι δεν έχω λεφτά. Και γυρνάει μου χτυπάει τον καθρέφτη και μου τον έσπασε.

Προφανώς δεν έκανα τίποτα εκείνη την στιγμή γιατί καταλαβαίνω ότι δεν φταίει το παιδί ,έτσι το μάθανε, monkey sees monkey does. Το θέμα είναι εγώ τι μπορώ να κάνω τώρα ; Να καλέσω αστυνομία; κατά πάσα πιθανότητα θα μου πουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα , να καλέσω ασφαλιστική; σιγά μην το αναλάβουν.

Τέλος , άντε και δεν κάνω τίποτα και τον φτιάχνω, που ξέρω ότι μόλις με ξανά δει δεν θα κάνει κάτι άλλο ; Προφανώς δεν είναι λύση ούτε να βγω από το αμάξι να το κυνηγήσω ούτε να το προσβάλλω εξάλλου δεν ξέρεις που μπλέκεις μετά. Είναι σαν να μιλάω με έναν άνθρωπο που αισθάνεται ότι του χρωστάω.

Σας έχει τύχει κάτι ανάλογο ; Βγάλατε άκρη κάπως ; Γενικά δεν είναι παράλογο που πρακτικά δεν μπορεί κανείς να κάνει τίποτα σε μια τέτοια κατάσταση ;